Fer.

Artık anlatmanın da ötesindeyim sevgilim,
Büyüyen bir masal gibi düşün bizi
Kötü adamlar yok ama bulutlar da geçti,
Üzerimizden.
Günlerin köpüğü
Ertesi güne ancak bir hatıra gibi,
İç sıkıntıları  sonralarına güleç bi anı gibi kalır.
Aldım papatyayı
Koydum gömleğimin cebine
Yürüyor benimle,
Üç bahar boyu
Sevgilim,
Ne güzel söylenir sana bu kelime
Sana doğru
Yıldızların her birine bir hayal iliştirmiştik bi gece
Bekler bizi bir ömür boyu


Bir yaz akşamı şiirinin
Ta buralara kadar uzayacağını
Öngörebilir miydi bir portmanto
Üzerine bin türlü mutluluğu kederi
Gözyaşı ve tebessümü
Gelmeyi ve gitmeyi
Bazen hiç gidememeyi
Nasıl sığdırdı bünyesine

Bilançosu hiç çıkarılmayacak bi hesap defterini
Hangi ticaret adamı koyar kolunun arasına

Sonu hiç gelmeyecek bir besteyi
Hangi müzisyen hangi deftere sığdırır?
Buna parası mı yeter...

Hiç bitmeyecek bi yola hangi gezgin baş koyar?
Ki Roma'ya da çıkmayacaksa sonu...

Sevgilim,
Ferimiz sönecek bunu bil.
Sevgilim,
Yorulacağız.
Her adımda soluk soluğa kalıp ağlayacağız,
Lakin sevgilim,
Hiç bitmeyecek şu masalı küçücük ömürlerimize sığdıramacağız.
Dolup taşacağız ömürlerimizden büyük bi kıvançla
Lakin sevgilim,
Koca koca galaksilerde
Adlarımız hayallerimizin yıldızlarıyla yazılırken,
Yine birini koynuma alıp öyle uyuyabiliyorum.