Biraz kırgın biraz ümitsiz.
Geri dönüşü olmayan hatalar gizli o gökyüzünde
Ve ışıkların sönüşü gibi belirsiz
Sevgisizlik var biraz da yarasında
Korkusu var geleceğe dair fazlasıyla
Mavinin lafını bile edemez artık
Anason kokulu insanlar gibi işte
Atlattığı günler ve unuttukları hatta
Bir ağaç gibi köklü duyguları
Ve saatine kadar biriktirdiği anıları
Gündüzüne
Gecesine
Çayının şekerine
Ve bir akşamüstü rastladığı mazisine
Ve hatta mazide kalanlar gibi
Eskimiş bütün romanlar gibi
Ya adı bile kalmayacak akan seyirde
Ya da her gün yeniden doğacak
Kanatacak seni de
Şimdi bir sessizliğin en gürültülü anındayım
Kimsesizliğin verdiği güvenin hüznü de diyebiliriz buna
İşte bu bütün karşıt duyguların tam da ortasındayım
Ve İstanbulun kokusu geliyor burnuma
Nereden estiyse şimdi
Bir yağmurlu inceden kızkulesi
Kızkulesini en yakından görebildiğim üsküdardayım
Turuncu gökyüzümle sakin bir balıkçıdayım
Bir yağmur ki işte şimdi kızıl cümbüş ortalık
İşte şimdi eksildi ortalık
İşte şimdi anladın vaktin çok geç olduğunu
Ve öyle bir yağdın ki üzerime sağnak halinde
İşte şimdi anladım bir iki seyirlik sinemalar gibi olduğumuzu
Oynandık
Sonlandık
Lakin zaman aktıysa bile üzerimizde
Kemal Sunal fimleri gibi,
Hep hatırlandık.
