Ellerimizi bağlayıp bize resimler çizdirmek gibi biraz
Nedeni belirsiz bir kurala uymak gibi.
Ben şimdi susmak için fazla mavi görüyorum gökyüzünü
Ellerinin içindeki ellerim kadar sıcacık bir varlık bilmiyorum ben, inkar ediyorum varsa da
Naif bir bakış oluşuyor akşamları gözlerinde
İnceden iniyor gece üzerimize
Mutlak olan bütün zaferlerimi alıyorum
Tek kalmışlığın çaresizliği değildi bu
Ensemden aşağı süzülen bi sensizlikti
Kaybolmak isterken senin sonsuz sokaklarında
Yani bütün bunları geçelim şimdi
Önceleri öncelerde kalsın biz bize bakalım
Nedeni de sonucu da insanlara kalsın hataların günahların
Lakin biz hep göğe bakalım turgutun huzurunda
Ürkek ellerimiz ise terlesin öylece yürürken Galata'da
Sonrasını biliyoruz biz yaşadık görüyoruz
Oradan oraya aylak aylak dolaşırız olmadı
Kaybedeceklerimizi de bırakmışız arkada fena mı hem?
Ansızın gelen mutluluk gibi sarmışken kokun çehremi
Galata'nın huzurunda verirken ilk sözlerimizi
Ilık bir meltem eserken saçlarının arasından
Masum bir kaç şiir okursun süreya'dan
Sen ki yüreğimin İstanbul'u
Işıkların kapandığı yerde öp saçlarımdan
Ne kadıköyden bul adresimi ne de ucuz bir kentin küçük bi kasabasından,baş harflerinden çıkar adresim
şiirimin.
