Takılı kalırsın bitmemiş bir şiire
Ya da gereksiz bir sokak lambasına
Oysa günün güneşin ardına gizlenmiş gölgeler,
Gecenin karamsar ruhlarından farksızdır.
Sevgisizlikten kör olmuş kalplerden farksızdır gece
Oysa günün her anında seninledir sevgisizlik
Kenetlenmeye öylesine hasret kalmış
Öylesine muhtaç.
Sahi,
Şimdilerde sevda için neler yapabilir insanoğlu?
Korkak adımlarla güç bela sürüklenenlerin
Kaçar adımlarını duyar gibiyim
Göynümde bir sevda barınmayalı öldürdüğüm heveslerimi
Sindirir gibiyim
İşte ben şimdilerde
Bitmemiş şiir gibiyim
Başı belirsiz,
Sonu Allah'a emanet.
Sahi,
Ben kim miyim?
Uykusuz gecelerin ardında bıraktığı o yalnızlık
Sabah uyandığında ağzında tadı kalan
Sahi şimdilerde,
Bir ölüyü diriltmek cesaretine kimler sahip?
İşte şimdi ölüyorum.
Umudum kadar yaşıyordum.
Şimdi de umudum kadar ölüyorum
Sahi,
Ben kim miyim?
Sokakta gördüğün sıradan bir kadın.
Oysa bütün kadınlar sıradan değil mi sizlere göre?
Yani artık.
Basitleşti sevgiler
Derdim bunu dillendirmek.
Basit olmayan tek şey,
Kapısının önüne çiçekler bırakacak kadar sevmek.
Camın önüne çıkmasını beklemeden
Basitleşmeyen tek şey,
Yaşamak değil, onunla dans etmek isteği.
Kimler izliyor umursamadan.
Basitleşmeyen tek şey,
Doyulmayan bakışlar
Ben şimdilerde doyulmayan bakışlara muhtacım.
Kapısının önüne çiçekler bırakmaya
Ya da kapımın önünde ansızın çiçekler bulmaya
Ya da onun gibi bir şey,
Farksız bir diğerinden.
Ben şimdilerde dans etmeye muhtacım.
Lakin,
Bunları söylerken aldığım heyecanlı nefesler,
Gerçeklere çarpışıp tıkanıyor.
Bazı gerçekler var işte.
Hissetmekten öte
Çok çok öte.
Yani hissetsen de olmayacak gerçekler.
Zamanı tutamıyor ya insan
Çekip geriye atamıyor.
Gerçekler de öyle işte
Bazı gerçekler vardır,
Uyku da bile unutulmuyor.
Sahi,
Ben kim miyim?
Boydan boya aynalı bir kapanda,
Gerçeklerle boğuşan bir berduş.
Neresinden bakarsanız bakın değişmeyen.
