Hala

Komidinin üstündeki başucu kitabım

Ve millerce uzaktaki sevdiğim adam

Oysa biri varlık

Biri koskoca bir varlık benim için

Nasıl böylesine benzeyebilir bu ikisi?

Nasıl da başımın ucundalar

Taa en ucunda.

Biri başımın tacı

Diğeri derdi tasası

Birinin içine kelimeler saklamış bir kalem özene bezene

Birini bir anne büyütmüş ilk göz ağrısı

Biri emeklerle paylaşılmış insanlara 

Diğeri bir tutam dokunuş için aşmış kilometreleri

Bir tek paylaşılmamak için

Ki paylaşmaya razı gelirse bu gönül

Yaşamışım yaşamamışım senin uğruna
Farkeder mi umudunu yitirmiş bir kalp için?

Birinin önsözünü defalarca okudum uyku uyanıklık arası

Ve bir adamı bir bayram günü öptüm

Şimdi ne o kitap eksik olur o komidinin üstünden

Ne de sen gitmeyi becerebilirsin

Şimdi o kitap benzedi ya sana

Önsözü gibi biliyorum ya söylediğin her cümleyi

Ne unutmak maziyi tekrar tekrar 

Ne de hatırlatmak kendine vazgeçildiğini

Ne senden vazgeçmektir isteğim 

Ne de yeni bir kitap almak başucuma

Alabildiğine mutsuzluk da sana dair

Alabildiğine umut da

Seni kalbime gömdüm, doğrudur 

Ama kalbimi gömmedim hala.