Yarım.

Bir dizi yaşanmışlık var ahvalimde
Ne denli sarhoşluklar tattım oysa ki meyhsiz
Keyifsiz bir sigara yakımı gibi bir adamın
Sol yanımı kaplamış bir özlem kime neye belirsiz
Ki yarım kalmışlığın çaresizliği vardı bakışlarında o akşamüzeri
Bir de ölümün masumluğu vardı sanki
Ölümün masumluğu evet
Yani biraz yaşamaktan kurtulmak isteği
Ve kim bilir kaç gece saati beş geçiyordu sende kalmışken aklım
Şehrin meczupluğu üzerine sinmişken
Güneşin doğmasına ramak kala unutuyordum senli bütün maziyi
Bitmeyen bütün cümleleri sana katıp sonsuzum yapmaya meyil etmişken işte
Sustukların büyüyor içimde ve sustukça atlatamıyordum geceleri
Ve en güzeli de
Zamana merhem olurmuşçasına affediyordum bütün mutlak mağlubiyetleri
Bazen de sustuklarım bir yer buluyordu en sapa
Öylece huzursuz bir neşe yeşeriyor içimde yarım kalmalara dair
Ve bilemiyordum doğacağını güneşin
Ölmek kadar sonsuz güzellikte buluyordum kendimi
Elbet aynadaki yüzüm kadar soğuktu içim
Ve safi karanlık vardı senden emanet
Ki öylesini yarımdım ki senle dolarken bile
Ne olur uzaklaş ruhumdan
Varlığına muhtaç et

Sevmek
Ne güzel şeydi
Bütün kötülükleri körü körüne unutmak da dahil
Bütün maziyi atmak da dahil dipsiz bir denize
Yalansız sevmek hele hele
Sanki Üsküdar'da bir sahil
Ve küçük bir çay bahçesi
Yanı başında akan kalabalıktan ırak
Karşıma oturmuşsun öylece
Ve ağlayan bir kadının mahzunluğu var ellerimizde
Çevirdiğimiz o taksinin yaşlı şöförüyle
Bitmesini istemediğimiz bir muhabbet kadar güzeldi sevmek
Bilmeyi reddetmek bütün kirleri
Ve eskitmek kalpleri bile bile
En büyük boşluğun ortasındayken sevmek işte
Bütün korktuğum duygular başkalaşıyor beynimde
Ne aklım sağsalim kurtuldu geçtiğimiz  seneden
Ne de kalbimin dipleri salt hüzünsüz huzur taşıyor şimdilerde