Kaybettiğimiz şeylerin ne kadarının farkındayız?

Sonuçlarını tahmin etmeye çalışırken hangimiz objektif bakıyor ki? Daha kazanamamışken kaybedeceklerimizden korkuyoruz. Dünyada hiç bir şeyin garantisi yokken bu neyin telaşı? Tamam, kaybetme korkusu her insanda olur. Bu bir insan olur, bir duygu olur. Ama hayat bize sürekli seçimleri sunarken bizim kaybedip de görmediğimiz birçok şey olacak zaten. Birçok şeyi görmeyeceğiz. Kaybettiğimiz birçok şey kazandığımız şeylerden çok daha değerli olacak. Elbette olacak.

Bizler istemediğimiz kişileri, hisleri, varlıkları, durumları öyle kötüleriz ki kendimizi ondan uzak tutmak için öyle uğraşırız ki: kaybederiz. Her şeyin içinde olan güzelliği göremeyiz. Ne demeli bu duruma? Üstünü karalarız. Görmezden geliriz. Pişman olmayız belki, çünkü kaybettiğimizi göremeyiz. Bu yüzden mutsuzuz, yalnızız. Ha bir de kazandıklarımız var. Bize cazip gelen sadece tek bir noktası olsa bile diğer kötü yanlarını kaile bile almayız. Kaçırdığımız bir sürü nokta. Kaybettiğimiz bir sürü güzellik.

Peki, bunların hangi lanet huyumuzdan kaynaklandığını biliyor musunuz? Hepimizin içinde bulunan –bazılarımız inkâr etse de- Önyargı. Keşke içimizden söküp atabilsek. Bazılarımız başarmış gibi duruyor ama onların da mutlaka fire vereceği zamanlar olacak. Elbette olacak.