Sonun Ardı.

Yeni bir yaş lazım bana.

Yeni bir doğuş,

Yeni bir gökyüzü.

Yeni bir mavi.

Bana senin olmadığın her şeyden lazım.

Seni görmeyeceğim bir şehir mesela

Senin yürümeyeceğin sokaklar,

Senin kokunu duymayacağım bir gökyüzü.

Ya da yeni bir devrim.

Derler ya terk etmek bir eylem,

Unutmak ise koca bir devrim

Uzaklaş benden.

Uzaklaş ki daha fazla uzamasın cümlelerim.

Sarhoş olmak kolay acının en nedenli zerzenişleriyle

Ki ben kurduğum hayalleri yıkabilirim ellerimle

Sen değil adam.

Ben yıktım onları, yıkmaktayım.

Bileklerini serbest bıraktım, kaçmaktayım.

Sakin kalmaktayım adam.

Acıyı iliklerime kadar hissetmekteyim

Bir damla bile gözyaşım akmadı.

Seni unutmaktayım adam.

Öyle çok sevmişim ki, kimse inanmadı.

Görmediğin bir gökyüzüne gözlerini kapamak gibi

Gelmeyecek bahara açan çiçekleri koparmak gibi

Bilmediğin bir yalana inanmak gibiydi benimkisi

Senden öncesi, senden gayrısı

Senden alası, senden belası

Fark etmiyor adam.

İsmin artık en tanıdık yabancı

Yerin, geçmiş.

Unutulmak için atılan bütün adımlar gibi

Devrin, bitmiş.

Sen adam.

Cümlelere sığdıramadığım hoşçakallarımı,

Küçücük bir umut bile bırakmadığım dualarımı

Sımsıkı tuttuğum bileklerini kavradığım sabahlarımı

Hiç uyanamayacağın sabahlara karıştır.

Hiç duyamayacağın sesime iliştir.

Hiç okuyamadığın mutluluğuma sor soruştur.

Sen adam.

Bit artık.