Blogger Tips and TricksLatest Tips For BloggersBlogger Tricks

9 Ağustos 2014 Cumartesi

Siyahım çoğunluk.

  Pes etmek bile manasız kalıyor. Neye pes ediyorsun? Kaybettiğin halde bu kadar zorlamışsın, direnmişsin. Neyi kanıtlamak istiyorsun? ''Hangisini seçersen seç sonuç hep aynı, acı.'' dediğinde anlamalıydım büyük usta. Büyükleri dinlemeliyim dedim kendime. Şimdilerde dinlemeliydim diyorum. Size hep  ne yapmanız gerektiğini bir şekilde söylemiş olabilirim, affınıza sığınıyorum; her şekilde mutsuzluğun daim sıkıntısının sizi bulacağını söylemediğim için. Olmuyor. Mutluluğun kalıcı olması için insanların kararlarının kalıcı olması gerek. Ki bizler ne zaman bir şeye cesaret edip başlasak ya kendi korkumuzdan pes ediyoruz, ya da o umut bağladığımız o ütopya bize kapılarını açmıyor. Yani, olmuyor. Ben 17 yıllık hayatımda son yılı oldukça dolu geçirdim, çoğunca olumsuz şeyler oldu, acı hep bir yerlerde diri kaldı, acıya meze olan bir yalnızlık vardı sürekli. Bir bütün yalnızlık boydan boya. İçimdeki kelebeklerin kuzguna dönüşü uzun sürmedi. İçimdeki bu yalnızlığın sebebi sırf bir iki gülümsemesiyle beni alt edebilecek bir adamın yaptıkları değildi üstelik, bu yapılanlara saçma bir şekilde sessiz kaldım evet. Sessiz kalmak çoğunca iyi gibi görünen ama ancak insanın bir gün içini açtığı insanın görebileceği bir kaosa tanık olmak. Sessizlik aslında kocaman bir kalabalık. Kalabalığım ben uzun zamandır. Tanımadığım, tanıyamadığım bir sürü insan taşıyorum. Güvenmek kavramına dahi yakışmayan bir insanı kalabalığımın baş tacı yaptıklarım var. Bunları taşıyacağım bir geleceğim var daha. Güvenilecek iyi adamları hiçe sayacaklarım var. Aslında geride ondan kalan hiç bir şey yok Olmadı da hiç. Sadece onun hataları gizli bakışlarımda, dalışlarımda. Bir türlü bitmek bilmeyen kararsızlığım var. Sayısız cümleler söylemiştim bunun öncesi, her biri ''sen gelirsen....'' le başladı. Şimdi ise önceleri gururla taşıdığım bu histen utanç duyuyorum. Senin bittiğin günü ise kıvançla taşıyorum. Böyle olmasını hiç birimiz ummadık, planlamadık. Söyleyemediğin gerçekleri yine taşıyorum. Kendime söyleyemediğim yalanlarla beraber. Kalabalığıma kattım, mavimle siyahım bir arada. Siyahım çoğunluk. Bunu söylediğimi sanıyorum sizlere. Söylediğim bir çok şey gibi;
Esen kalın, üşütmeyin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder