Umursamadığı anlar daha mutlu insan. Daha özgür. Bizler
herkesten bir şeyler bekleriz, farkında olmadan. Kiminin yanımızdan hiç
ayrılmamasını bekleriz, kimimizden bir ilk adım bekleriz, kimimizden ise bize
hiç bulaşmamasını bekleriz.
İnsanoğlu umursamamayı bilmeli, beklememeyi. Bu
konuda doz önemli tabi. Fazla umursayanlara çok üzülürüm mesela ben. Yok ben
kimseyi takmıyorum, yok bilmem ne. Asıl onların içindekileri öğrenmeli. Belki
kendi savunma mekanizması böyledir. Öyle gözüküyor olabilir. Ama her halükarda
umurunda olan bir şeyler vardır, mutlaka. Çok umursayanlara ne demeli? Bu ne
der, o ne yapar korkusu gibi hiçbir şey beynini kurcalamamalı insanın. Doz önemli
demiştik, evet doz önemli.
Her insan düşünmez böyle konuları, irdelemez, benim böyle
bir lüksüm yok mesela. Yapım gereği. Hayal gücüm yüksek olmasa da hayalperest
bir ruhum olduğunu düşünüyorum. Mesela size bir örnek göstereyim hemen;
İnsanlar şarkılar
gibidir. Bir süre sonra dinlemeyip sileceğin şarkılar vardır, mesela hiç
sevmediğin dinlemediğin şarkılar ve ömürlük şarkılar vardır.
Mesele ben bunu oturup ciddi ciddi düşündüm, keşke daha
lüzumlu şeyler düşünsem. Ama olmuyor yani maalesef. Sürç i lisan ettiysek
affola. Esen kalın, üşütmeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder