KADIN... (devamı)

Gözlerini açtığında gülümsedi kadın. Sonra birden telaşa girdi, ne giyecekti? Saçlarını nasıl yapacaktı? En önemlisi randevu yerini nasıl bulacaktı? Ama tabi ki her gün rutin olan şeyleri yapacaktı. Saat 05:50 idi. Duşunu aldı ve suyunu içti. Yürüyüşe çıkmak için üstünü değiştirdi. Sahilde yürüyecekti kadın bugün. İçinde öyle bir telaş vardı ki, bir şeylerin önceki günden farklı olduğunu yerleştirmek istiyordu ruhuna, bedenine, hayatına. Yürüyordu kadın. Gülümsüyordu. İnsanlara bakıyordu, sanki hepsi ailesinden bir parça gibiydi. Sanki herkes mutluydu. Hiç biri yabancı gelmiyordu kadına. Farkında olmadan nasıl da yaşamaya başlamıştı kadın. Hissiz ruh hali nasıl da tedavi oluyordu. Bulutlara baktı kadın, kızılımsı ve bembeyaz bulutlara. Ne güzeldi. Ne görüyordu kadın. Sanki bulutlardan biri ‘’R’’ harfine benziyordu, yanlış gördüğünü sandı, gözlerini kapatıp başını salladı ve sonra gözlerini açtı kadın. Yanlış görmediğini anladığında Bugün evren bana çalışıyor dedi kadın. Güldü kendi kendine. Arkasından adamın geldiğinin hiç de farkında değildi. Kumsalda bir kenara oturdu. Derin bir nefes çekti. Adam hayranlıkla onu izliyordu ama artık gitme vaktiydi adam için. Kahvesini hazırlaması gerekiyordu. Kadını orada yalnız bırakmak zorunda kaldı adam. Kadını için kadınını yalnız bırakıyordu. Ama biliyordu bugün adamı kırmayıp gelecekti, mutluydu adam.

Kadın sandaletlerini çıkarıp ayağa kalktı. Yürümeye devam etti. Acelesi yoktu. Yavaş yavaş yürüyordu. Bu iyi bir şeydi. Çünkü adamın kafasında planları vardı kadını için. En çok sipariş ettiği tatlıyı yapacaktı. Ona özel tabak hazırlayacaktı. Heyecanından utanarak aceleyle kafesine koşarken kadın huzurlu bir şekilde dalgaları izliyordu. Kadın içinden ‘Şimdi her gün gittiğim kafeye giderken bile heyecanlanıyorum, ne olacak bu halim?’ dedi. İç çekti biraz, sonra artık kafeye gitmek için sahil yolundan çıktı ve kafeye yürüdü.

Kafeye girdikten sonra kadın etrafına baktı. Adamı aradı gözleri. Bulamadı. Boş bir masa bulup oturdu. Adam kadının geldiğini fark edince kahvesini ve tatlısını hazırlayıp bir kenara koydu. Menüyü alıp kadının karşısında belirdi.

‘’İlk defa bir kafede patronun garsonluk yaptığını görüyorum.’’ dedi kadın.

‘’Ben de ilk defa kafemde garsonluk yapıyorum.’’

Gülümsediler karşılıklı.

‘’Buyrunuz.’’ diyerek masaya menüyü koydu ve ortadan kayboldu adam.

Menüyü açtığında içinden bir not yere düştü. Yerden usulca aldı kağıdı kadın.
 ‘’Hazırlan ve evde bekle, çünkü bu randevunun gecikmesi en son istediğim şey. Ve benim en sevdiğim renk kırmızı. Afiyet olsun Bayan R.’’

..DEVAMI GELECEK...