Geceleri rüyalarıma sırtımı dönmeden
Gündüzleri limanlarda rüzgarlara karşı bekledim.
Ucuz iki sinema biletini eskittim cebimde
Bekleye bekleye yoruldu anılar
Yaşanamadan gitti dokunuşlar
Sitemler aldı başını gidiyor yüreğimde
Hissedemiyorum dedim sonunda
Böylesi duygu yoksulluğunda iki kalp mi bulacak birbirini?
Hissizlik var bütün duyguları katleden
Hissizlik var yanlışa doğruya kör eden
Kime yaramış bu hissizlik
Kimi kurtarmış büyük hatalardan
Acıdan daha kötüsü yok diye bilirdim
Acı öğretirdi bir şeyleri
Pişmanlık çekilmez diye bilirdim
Pişmanlık gösterirdi doğruları yanlışları
Ama hissizlik neymiş öyle
Dilini bilmeden kültürünü tanımadan yapayalnız bir kentte gibi
Bütün o bildiğin şarkıları o okuduğun kitapları unutmak gibi
Gözlerin kör, kulakların sağır gibi
Ama hissizlik neymiş öyle
Bir yanda bulunamadığın o kör karanlıklarda
Bir yanda duyulamadığın o tren raylarında çığlıklarınla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder