Sevmeksizin.

Yıldızlar kalabalıktı bu gece
Gece bir o kadar senle dolmuş
Hayaller sabit
Gerçekler kapatamamış güneşimizi
Bir bir salınırken mehtapta silüetimiz
Yorgun göz kapakların yansıtırdı güzelliğimizi
Öyle hazıra da konmadık halbuki
Yorduk yorulduk
Sorduk sustuk daimi bir inançla
Bitap düşene kadar ittik çukura
Sonra güldük ağlanacak halimize
Sahi, neredeyiz şimdi?
Şiirler yazılıyor adımıza besbelli
Lakin nerede o şiirler?
Nerede cümlelerim?
Ulu orta yazmışlarsa her şeyi
Nerede senin aylaklığın?
Yoklar.
Gizlenmişler.
Sesleri yok,
İzleri yok,
Dizleri çok kanamış
Susmuşlar.
Ağlamaksızın
Sevmeksizin gitmişler.






Yağmurlar yağdı bu gece
Göremedin değil mi?
Düşmedi, değmedi tenine
Ben sırılsıklam olmuşum
Nedir bu uzaklık?
Bulutlarımız bir değilken
Gökyüzümüz tenlerimize iki yüzlü.
Nedir bu kargaşa?
Çok mu yıpranmışız?
Gök gürültüleri söylemediklerimiz mi olmuş birden?
Yağmurları göremeyen sen
Nasıl olur da duyuyorsun şu gürültüyü?
Zehir zemberek gecelerimi aydınlatan ay
Nasıl da sığınmış bir olmayan bulutlara?
Kalbim
Nasıl da sarmış senin gölgeni?
Yok.
Ellerin uzak bileklerime
Gözlerin uzak parmak uçlarıma
Lakin hayaller sabit,
Hala.
Güneş ise
Yine kapatacak gerçeklerimizi.
Sense,
Hiç olmadığın kadar,
Benimsin.