Siyah.

Yaz akşamlarına yakışır bir hüzün bu
Böyle meltemde kızıl bir tablo gibi
Böyle perondaki yıllanmış trenler gibi
Ellilik bir plak takılmış, sonsuza sarmış gibi
Sokaklar sıcacık, hepsi yabancı insanların
Hepsi ıssız
Hepsi asılsız
Hepsi işsiz güçsüz
Bizim gibi.
Sana anlatmak vardı şu akşam saati Tahir'i Zühre'yi
Sevmezsen masalları eğer
Gerçeklerimiz var boyna yakan ciğerlerimizi
Anlatması zevkli değil bilirim
Anlatması zor anlatması yıpratır
Yaşaması bin misli.



Ama söyleyeyim ben baştan
Siyahım ben, simsiyah.
Kapkaradır gerçeklerim.
Günahlarım birikmiştir kıyıda köşede
Sık sık rastlarsın her adımında.
Rediflere olan zaafım şiirimin her satırında
Acım eseridir gelmeyişlerinin
Siyahım senindir.
Kararmasın ellerin
Yaradır ellerin senin
Yaralıdır için
Karalıdır geçmişin
Kim bilir kimler değdi kalbine
Kim bilir kimleri sevdin zannettin
Ben siyahım işte, simsiyah
Birileri gelir gider unutulur
Sevmek sevilmekle buluyorsa karşılığını
Özlemek dünyadaki en büyük kuruntudur.