Bildiğin gibi.

Merhaba, benim sevip kavuşamayan, veya kavuşan, sevilmeyip umudunu kaybetmeyen, veya kaybeden, yalnızım hovardayım hayat bana güzel diyen, kimi seçeceğine kimi unutamadığını bulamayıp arafta kalan, ya da güvenebileceği hiç kimsesi kalmamış bahtsız okuyucularım;

Ben içlerinden hangisiyim diye düşündün bir an, birine daha yakın hissetsen de kendini, belki her biri sana birini hatırlattı, belki bir kaçı. Şu an olduğun durumdan da ağzın yanmadı henüz, yanacak sayın okur yanacak, ondan da yanacak. Ama bizler her acıdan güç alırız, o yüzden hep iyi tarafından bakın, bundan da sağ salim kurtuldum deyin ve derin bir nefes alın.

Körü hala yakar canını bilirim, ateşi sönse de, eskimiş her sözü aklında bilirim. Gün gelecek sana yaptığı şeyler değil, yaşattığı güzel duygular kalacak aklında sadece. Gün gelecek bir film izleyeceksin, izlediğin film sayesinde yaşadıklarından iyi bir ders çıkardığın için sevineceksin ve sadece öfken kalacak geriye. Zaman zaman seveceksin onu kabul et. Zaman zaman da nefret edeceksin. Zaman zaman özleyeceksin, zaman zaman iyi ki yanımda değil diyeceksin,çünkü bazen güvenmeden seversin,sevgin biter geriye güvensizliğin kalır. Bu dünyada kimseye güvenilmez sevgili okur. Bu dünyada kimse sevilmez gerçek anlamda. Kimse birbirini aynı şekilde sevemez.Hiçbir bir zaman bir çift elmanın  iki yarısı olamaz. Bir parça diğerinden mutlaka fazla olur.
Yaa sevgili okur. Yaşamadığın, tatmadığın bazı hisler var hala. Bazılarını umarım tatmazsın.  Ya da tat ya cidden bak, gün gelecek hissizleşeceksin, bunlar hep yaşanmışlık, hani önceki yazılarımdan birinde “çok yaşanmışlığım yok benim çok düşünmüşlüğüm var” demiştim. Şimdi söylüyorum sayın okur, az biraz var artık yaşanmışlığım, düşünmüşlüğüm ise haddini aştı artık.

Esen kalın, üşütmeyin.