KADIN...(devamı)

Eli ayağı birbirine dolandı kadının. İlk önce etrafına baktı. Televizyon ünitesindeki kitapları düzeltti, meyvelikteki meyveleri düzeltti. Aynanın karşısına geçti, beğenmedi. Halbuki su gibi duruydu güzelliği. Sonra aklına çok fazla beklettiği geldi ve koştu kapıya, kapının deliğinden baktı. Adam çok göz alıcıydı. Kafasını salladı kendine gelmek ve heyecandan titrememek için. Telaşı görülmeye değerdi. Elleri boştu adamın. ''hiç değilse bir gül alabilirdi'' diye düşündü. Kapıyı usulca açtı.
Göz göze gelince ikisi de sus pus oldular. Adam kadını baştan aşağıya süzdü. O kadar heyecanlıydı ki kadın, konuşmamayı tercih etti, böyle sonsuza kadar da kalabilirlerdi ona göre.
-''H-h-hazır mısınız?'' ''Bu adam benden heyecanlı, ne bu böyle gören de bizi liseli genç sanacak yaşımızı başımızı almışız olacak iş değil'' gülümsedi.
-''Evet, bekleyin, çantamı alayım.'' dedi, ''Allahım öleceğim heyecandan, 24 yaşındasın kendine gel böyle devam edersen kalpten gideceksin'' 
Çıktığında adamı elleri cebinde telaşlı bir şekilde ileri geri giderken buldu. Kadını görünce ellerini cebinden çıkardı ve kadına doğru uzattı. Kadın kapıyı kilitleyip anahtarı çantasına koydu. Adamın uzattığı eli tuttu, desteğiyle yanına kadar geldi.Arabası garajındaydı, motoru kapısının önünde. Öğrenmek için;
-''Gideceğimiz yer uzak sanırım.''dedi derin bir nefesten sonra gülerek.
-''Varınca görürsünüz.'' ''Zaten ne bekliyordun ki, bu adam beni merak merak üstüne kalpten öldürecek, ne varsa söyleseydi ölür müydü?keşke sormasaydım neyse yürü yürü.''
-''Pekala.''
Adım attıkça sakinleşiyorlardı. Bu iyiydi, içlerindeki fırtına buna engel olsaydı, bu akşam son akşamları olacaktı.
Adamın evine yaklaştıkça adam kadından hızlı yürümeye başlıyordu ve evin önünde adam kadının elini tuttu ve evin kapısına götürdü. Kadın ne olduğunu anlamaya çalışmadan;
''Senin evinde mi  yiyeceğiz yemeğimizi?''
''Yemek yiyeceğimizi söylediğimi hatırlamıyorum ama ayrıntılara verdiğiniz önemden dolayı teşekkür ederim, gözlerimi alamıyorum.'' ''Galiba elbisemden bahsediyor, teyzelerin başı dert görmesin almayacaktım elbiseyi, şimdi bayılıcam, böyle durumlarda ne denir bilmem ki ben de şimdi, hoş susmak en mantıklısı''
İçeri girdiler. Evi tertemiz ve moderndi, klasik severdi o ama olsun zevkini beğenmişti.
-''Kabanınızı alabilir miyim?''
-''Ah, elbette.''
Holde öylece kalmıştı. Üstüne başına baktı, aynasını çıkardı makyajına baktı, bozulmamıştı, şanslı günündeydi bugün. Adam kadının yanına geldiğinde elinde hala ayna vardı, aceleyle yerine koydu, yanakları elbisesiyle aynı renkte olmuştu kadının, adam baya sesli güldü.
-''Size yakışmayan bir şeyi henüz görmedim, telaşlanmayın, gelin benimle.''
Mutfağa götürdü kadını, gerçekten mutfakta yemeğe dair hiç bir şey yoktu. ''Bu akşam ki bilmeceyi çözebilene aşk olsun.Aşk olsun.''