Merhaba,
Neden bu insanlar elinde olanlarla mutlu olmayı bilmez.
Bakıyorum çevreme, herkes sanki eksik, mutsuz, sıkılmış. Sıkılmayı kendine şart
edinmiş insanlar dolu. Memnuniyetin süresi ne kadar? Hevesin kaçana kadar mı
yoksa daha iyisini görene kadar mı? Bir
de sadece kendileri için odaklanıyorlarsa, deme onların memnuniyetsizliklerine.
Samimiyetsizliğe doğru yol alan o ruh halleri. Yapmacık tebessümler, hatta
kahkahalar. Ben mutluyum sinyali vermeye çalışan acizlik abidesi. Biz körüz
zaten.
İnsanları tespit
etmek, gözlemlemek sandığınızdan daha keyifli. Bir bakarsınız ki birlikte
arkadaşlık edip dertlerinizi paylaştığınız insanlar aranız bozulduğundan
gözlemleyince aslında ne kadar salaklık ettiğinizi fark ettiniz o dakikalar.
Ama üzülmeyin. Çünkü onlar az önce bahsettiğim mutluyum sinyalini vermeye
çalışan insanlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder